စလယ္ဆံုး နိဂုံးလွဖို႔

က်ဳပ္အေတြးတစ္ခု ရလာတာနဲ႔ စဥ္းစားမိတယ္ဗ် ဒီလို..............

လူ႕ဘ၀ကို စာစီစာကုံး တစ္ပုဒ္နဲ႔ ခ်ိန္ထိုးၾကည့္တယ္ ဥပမာဗ်ာ
က်ဳပ္တို႔လူ႕ဘ၀ထဲကို စတင္၀င္ေရာက္လာတာနဲ႔ အူ၀ဲဆိုၿပီး
စာစီစာကံုးရဲ႕ေခါင္းစဥ္ကို ရလိုက္ၿပီေနာ္ ကဲဒီေတာ႔ ဒီေခါင္းစဥ္ကို
ဘယ္လိုသီကံုးၾကမွာလည္း...................

ငယ္ရြယ္စဥ္ေက်ာင္းသားဘ၀မွာ ဒီစာစီစာကံုးရဲ႕ နိဒါန္းကို လွလွပပ
ဖြင္႔လိုက္ၾကရေအာင္၊ နိဒါန္းကိုအစပ်ဳိးရာမွာ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး အူ၀ဲခဲ႔တာျခင္း မတူလို႔
နိဒါန္းမွာကတည္းက စတင္ကြဲလြဲခဲ႔တာပဲ၊ ဘယ္လိုပဲကြဲလြဲပါေစ နိဒါန္းကပ်ဳိးရမွာပဲေလ
မေရးမေနရ ေလာကသားတိုင္းရဲ႕တာ၀န္မို႔႔ပဲ၊
နိဒါန္းကိုအလွပဆံုး ဖြင္႔ႏိုင္ခဲ႔သူေတြ ရွိသလို၊ ေတာ္သင္႔ရုံ ဖြင့္ႏိုင္တာလည္း ရွိတာပဲ၊
နိဒါန္းကို ျဖစ္ရုံေလးတင္ ဖြင့္ခဲ့ႏိုင္ၿပီး စာကိုယ္ထဲကို တန္း၀င္ခဲ့ရသူလည္းရွိတယ္။
ေက်ာင္းသားအရြယ္ နိဒါန္းရယ္ ၿပီးဆံုးလို႔၊ စီးပြားေရးနယ္ပယ္ စာကိုယ္ကို ခ်ယ္ရာမွာ........

နိဒါန္းရဲ႕ အစကိုပ်ဳိးခဲ့တဲ့၊ ပံုစံအတိုင္း တြန္းပို႔ျခင္းကို ခံရေတာ႔တာပဲ၊ ဒီနယ္ပယ္က
အရမ္းကို ရွဳပ္ေထြးေပြလီလွတယ္၊ နိဒါန္းရဲ႕ေဆးခ်က္ အေရာင္ကိုလိုက္ၿပီး
ပံုစံမ်ဳိးစံု အသြင္မ်ဳိးစံုနဲ႔ ေရးလိုက္ၾက၊ သီကံုးလိုက္ၾကနဲ႔ ကိုယ္႔စာေလးကို
တန္ဖိုးရွိေအာင္ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕ေအာင္ လိွဳင္းထန္လည္းစာေရး၊
ေလထန္လည္းကဗ်ာေရး၊ ေလေျပထဲမွလည္းသီေကြ်းခဲ့ၾကတာပဲ။
ခံစားခ်က္မ်ဳိးစံု၊ ေ၀ဒနာေပါင္းစံုနဲ႔ ေရးၾက သီကံုးၾကနဲ႔၊ စာကိုယ္ပိုင္းလည္းၿပီးလို႔
တတိယအရြယ္ နိဂံုးကိုခ်ယ္ရာမွာေတာ႔.............

ကိုယ့္ရဲ႕ စခဲ့ေသာနိဒါန္း ေရးခဲ့ေသာစာကိုယ္၊
ပ်ဳိးခဲ့ေသာပန္းမ်ား၊ ပြင့္ခဲ့ေသာပန္းမ်ား၊ အားလံုးအားလံုးကို ေနရာတက် စီမံခ်၍
ထားခဲ့ရေတာ႔မွာမို႔၊ ေႏွာင္လာေနာက္သားမ်ားမွာ၊ သက္ဆိုင္ရာသက္ဆိုင္ေၾကာင္းမွ
ဤစာစီစာကံုးကို ဖတ္ရွဳ႕မွတ္သားမွာမလြဲ ေသခ်ာပဲ၊ ကဲဒီေတာ႔ ကိုယ္ပိုင္ဆိုင္ခဲ့တဲ့
ေခါင္းစဥ္နဲ႕စာစီစာကံုးကို အလွပဆံုးနဲ႔ အဆင္ေျပဆံုးျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုထားရစ္
ၾကမွာလည္း ကဲဗ်ာ အေကာင္းဆံုးေရးခဲ့ၾကစမ္းပါဗ်ာ။
အလွပဆံုးနိဂံုးေပါ႔ဗ်ာ...............