ေညာင္ညိဳ႐ွင္

အိုး..... ဆူညံဆူညံနဲ႔
ဘာေတြပါလိမ့္
႐ုကၡစိုးေခါင္းျပဴၾကည့္ေတာ့
အဲ့... လူေတြတယ္မ်ားပါလား ?
ဘာဆိုလား... ညာဆိုလား...
ဟိုက္ ခ်ကုန္ၾကေပါ႔
အီး.........မၾကည့္ရက္စရာပါလား

ထိုေန႔မွစ၍ ႐ုကၡစိုး အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့ပါ..
ယခုဆိုလွ်င္ ၄င္းအပိုင္စိုးေသာ ေညာင္ညိဳပင္မွာ...
႐ြက္ေဟာင္း ႏွစ္ဆယ့္တစ္ခါ ေႂကြ၍
႐ြက္သစ္ ႏွစ္ဆယ့္တစ္ခါ ေ၀ခဲ့ၿပီ....

လူေတြလူေတြက နီးလာလိုက္ ေ၀းသြားလိုက္...
အသံေတြအသံေတြက တိုးလာလိုက္ က်ယ္လာလိုက္...
အင္း... တစ္ေရးေလာက္ေတာ့ အိပ္ ဦးမွ...