ခြင့္တိုင္ၾကားျခင္း

အေၾကာင္း အမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ စာေရးသားျခင္းကို ေခတၱ နားပါရေစ....

တိတ္တခိုး

ဟုတ္တိုင္းမွန္ရာ
ျဖစ္ေစတာမို႔
ျပစ္မတင္ရက္
ခ်စ္ခင္ခဲ့လို႔
ရင္ကိုခြဲခြဲ
သည္းပင္ႏႈတ္ႏႈတ္
အပူ႐ုပ္ကို
ဟန္မူလုပ္ကာ
တိတ္တခိုးေလး
ခ်စ္ေနဦးမယ္

၁၀ ေယာက္

နည္းနည္းေတာင္ၾကာေနၿပီ ထိုင္၀မ္ကြ်န္းမွာေနတဲ့ က်ေနာ့ညီမေလး သဥၨာက အေတြ႔ခ်င္ဆံုး ဘေလာ့ဂ္ဂါ 10 ေယာက္ေရးျပပါတဲ့.....

ကဲ... စလိုက္မယ္ ညီမေလးေရ လိုရင္းတို႐ွင္းေပါ႔ေနာ့....

၁။ စာဖတ္အား အရမ္းေကာင္းၿပီး သမိုင္းေနာက္ခံကို ရသနဲ႔ ေပါင္းစပ္ေရးသားေလ့႐ွိတဲ့ အေမရိကားက က်ေနာ့ အမလို႔ ခင္မင္ရတဲ့ မသက္ဇင္ ....

၂။ က်ေနာ့ကို ညီမေလးတစ္ေယာက္လို ႏြဲ႔ဆိုးတတ္ၿပီး အႏိုင္ရမွ ေက်နပ္တတ္တဲ့ သြက္လက္ခ်က္ခ်ာၿပီး ဂ်ပန္မွာ လက္႐ွိေနထိုင္ေနသူ ညီမငယ္ မယ္ဂုမီ ....

၃။ စာေတြ အမ်ားႀကီး မေရးေပမယ့္ ေရးလိုက္ျပန္ရင္လည္း ကဗ်ာေကာင္းေတြ ထြက္လာတတ္တဲ့ အေမရိကားက ကဗ်ာဦး ....

၄။ လက္သမား မတတ္၊ ပန္းရံ မတတ္တဲ့ က်ေနာ့ကို ဒီအိမ္ေလး ျဖစ္ေအာင္ တည္ေဆာက္ေပးခဲ့တဲ့ ညီငယ္ေလး မိုးေျပး ....

၅။ အလြမ္းကဗ်ာေတြကို ခံစားၿပီး ေရာသမေမႊတတ္တဲ့ တိုင္းရင္းသူ ညီမငယ္ ခ်င္းမေလး ....

၆။ က်ေနာ့ကို စာမူခ မေပးရေသးတဲ့ ပူးတစ္ေကာင္ ေမာင္သက္ေနာင္ ....

၇။ အစ္ကို ျပန္လာရင္ က်ားအတူတူ စီးမယ္ဆိုတဲ့ အ႐ုပ္ကေလး အိကု ေစာရန္ေနာင္ ....

၈။ သက္ေရာက္မႈတိုင္းမွာ တန္ျပန္သက္ေရာက္မႈ ႐ွိတယ္ ဆိုတဲ့ ညီမငယ္ ပဲ့တင္သံတစ္ခုရဲ႕ ေရာင္ျပန္ ....

၉။ ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္ရင္ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ေစ်းသြားမယ္ စည္သြားဆြဲမယ္ဆိုတဲ့ ၀ဲလ္ကမ္း ေမာင္၀င္းေဇာ္ ....

၁၀။ အားလံုးထဲမွာ အေတြ႔ခ်င္ဆံုးကေတာ့ ဒီတက္ဂ္ေလးကို ေရးခိုင္းတဲ့ ညီမငယ္ေလး သဥၨာ ပါပဲ ။ နား႐ြက္ဆြဲမလို႔။ ဘာလို႔ 10 ေယာက္ပဲ ေရးခိုင္းမွန္းမသိဘူး စာရင္းထဲ မပါတဲ့ သူေတြ ရန္လာ႐ွာရင္ ဒုကၡ က်ေနာ္ က အကုန္လံုးကို ေတြ႔ခ်င္ေနတာဗ်... 10 ထဲ ေရးခိုင္းေတာ့လည္း ပိုေရးလို႔ မရေတာ့ဘူးေလ နားလည္ ေပးပါ ေနာ္.....

လိုအပ္ခ်က္မ်ား

ဒီေန႔ေတာ့ သာယာလွပတဲ့ မနက္ခင္းေလးကို လန္းဆန္းစြာနဲ႔ ႏိႈးထခြင့္ရ႐ွိခဲ့တာ အားလံုးကို မဂၤလာပါ.........

ဘေလာ့ဂ္ဖြင့္ ဟိုက္..... tag ေႂကြးေတြ က်န္ေနေသးပါလား။ ခုတစ္ေလာ က်ေနာ့္ ညီေတြ tag ေရာဂါေတြ ကူး စက္ ေနၾကတယ္။ ခုလည္း မေလး႐ွားမွာ ေနၿပီး ဟိုေကာင္ငပ်င္း ေအးေဆးမေနဘူး လွမ္းၿပီး ဒုကၡေပး ေသး တယ္။

လိုအပ္ခ်က္မ်ားတဲ့ ။ ဘ၀မွာ တင္းတိမ္ ေရာင့္ရဲျခင္းကို လက္မခံႏိုင္ေသးသ၍ လိုအပ္ခ်က္ ဆိုတာအရမ္းမ်ား မွာပဲ။

ပညာေရး..... ဘယ္သူမဆို ေနာက္ဆံုးခ်ိန္အထိ ပညာဆိုတာ ႐ွာသြားၾကတာပဲ ႐ွာေဖြလို႔မွ မဆံုးႏိုင္တာ။

လူမႈေရး..... လူမႈေရးနယ္ပယ္လည္း ဒီလိုပဲ မေသမျခင္း လူမႈေရးက ႐ွိေနရဦးမွာပဲ လိုအပ္ေနဦးမွာပဲ။

စီးပြားေရး..... ကိုယ္တတ္ႏိုင္သေ႐ြ႔ ႐ွာေဖြစားေသာက္ေနရမွာပဲ ေလာဘႀကီးရင္ ႏြမ္းနယ္မယ္ေလ။

အခ်စ္ေရး..... အခ်စ္ဆိုတာ ေရစက္ဆံုခဲ့ရင္ ေအးအတူပူအမွ်ေပါ႔။

က်န္းမာေရး..... ဒါကအေရးႀကီးဆံုးပဲ အရာရာ အားလံုးကို သူက ဦးေဆာင္တာ။

မိသားစုေရး..... ဘယ္သူမွ ကိုယ့္ေဘးမွာ မ႐ွိရင္လည္း သူတို႔ေတြက ႐ွိေနမွာပဲ။

ဘာသာေရး..... သက္၀င္ယံုၾကည္မႈနဲ႔ ကိုယ့္ စိတ္ႏွလံုးကို ထိန္းေက်ာင္းေပးေနတာ။

အိမ္ေထာင္ေရး..... လိုအပ္မယ္ထင္တယ္ေနာ္ ေဆးေပးမီးယူတဲ့ ေျပာၾကတာပဲ သိပ္နားမလည္ဘူး။

ငပ်င္းေရ လိုအပ္ခ်က္ေတြက မ်ားလိုက္တာ အထက္က ေျပာခဲ့ သလိုေပါ႔ ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္ႏိုင္တဲ့ စိတ္႐ွိခဲ့ရင္ ကိုယ့္လမ္းကိုသာ မွန္မွန္ေလွ်ာက္သြားရင္ ဘ၀မွာ ေနေပ်ာ္ပါတယ္ကြာ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္ႏိုင္ပါေစ....

ထားခဲ့ဖူးေသာ ရည္းစားမ်ား အေၾကာင္း

tag တဲ့...! ရက္စက္ လိုက္တာလို႔ပဲ ေအာ္ရမွာလား ? ခက္ၿပီ ဂ်ပန္ရယ္ လို႔ပဲ ေျပာရမွာလား ? ၾကည့္ၾက စမ္းပါဦး အရပ္ကတို႔ရယ္ tag ေခါင္းစဥ္က '' ထားခဲ့ဖူးေသာ ရည္းစားမ်ား အေၾကာင္းတဲ့ ''

ေတာင္းပန္ တိုးလွ်ဳိး ၾကည့္ပါေသးတယ္ ဂ်ပန္ရယ္ မေရးလို႔ မရဘူးလားကြာ ဆိုၿပီး၊ တစ္ခြန္းထဲ ျပန္ေျပာတယ္ ေရးကို ေရးရ မယ္တဲ့ ကဲ.... ခက္ေပါ႔ ...!

အမွန္အတိုင္း ေရးလိုက္ ျပန္ရင္လည္း စာမ်က္ႏွာ ဆန္႔မွာ မဟုတ္ဘူး.... ဒါကို ငါသိတယ္ ဂ်ပန္။ မဟုတ္တမ္း ခ် ေရးျပန္ ရင္လည္း မုသာ၀ါဒ ကံထိုက္ဦးမယ္။ ဂ်ပန္ နင္ရက္စက္ လွခ်ည္လားကြာ။ ဒါေပမယ့္ ေရးမွာပါ ဂ်ပန္ရာ စာဖတ္သူေတြ အေနနဲ႔ေရာ၊ စာေရးသားသူ ငါ႔အေနနဲ႔ပါ ၀ိနည္းလြတ္ေအာင္ေတာ့ ေရးရမွာေပါ႔ေလ။.....

ရည္းစားဆိုတာ ဘာကို ဆိုလိုတာလည္း..? ကိုယ့္ဟာကို နားလည္ေအာင္ အရင္ စဥ္းစားယူရတယ္။ ျဖစ္ႏိုင္ ေျခ ကို ေရးခ်ျပမယ္။ ဒါကို အရင္႐ွင္းမွ ရည္းစားကိစၥ ႐ွင္းလို႔ရမယ္။ ရည္းစားဆိုတာ ဘ၀တစ္ခုအတြက္ ရည္႐ြယ္ၿပီး မစဥ္းစားတတ္ေသးတဲ့ အ႐ြယ္မွာ ရင္ခံုသံကို အလိုလိုက္တဲ့ ကိစၥ တစ္ခု ျဖစ္ေနတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ငါ ငယ္ငယ္က ရင္ခံုသံကို ခဏခဏ အလိုလိုက္ခဲ့ဖူးတယ္။ ဖိအား ၊ေတြးေတာအား၊ ဆံုးျဖတ္အား တစ္ ခုမွ မပါတဲ့ ရင္ခံုသံက အရမ္းခ်ဳိၿမိန္တယ္။ ဒါ႔ေၾကာင့္ ခဏခဏ ရင္ခံုတယ္။ ဆိုလိုရင္းက ရည္းစားမ်ားခဲ့ဖူးတယ္ မွတ္ေတာင္ မမွတ္မိေတာ့ဘူး နံပါတ္စဥ္ ခ်မေပးႏိုင္တာ ခြင့္လႊတ္ပါ ဂ်ပန္။

တစ္ကယ္ေတာ့ ငါတစ္ကယ္ ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ခ်စ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ ႐ွိခဲ့ဖူးတယ္။ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ အေနနဲ႔ ငါ႔ဘေလာ့ဂ္မွာ တင္ခဲ့ဖူးတယ္ နင္႐ွာၾကည့္ေပါ႔ ဂ်ပန္။ ငါဒီ စကၤာပူကို မထြက္လာခင္ 2001 ေလာက္ကေပါ႔။ ခု ေတာ့ သူ႔အိုး သူ႔အိမ္နဲ႔ သာယာေနမွာပါ။ ခ်စ္သူ ဆိုေပမယ့္ ႏႈတ္ကေန ဖြင့္ေျပာစရာကို မလိုအပ္တဲ့ ခ်စ္သူ မ်ဳိး ပါ။

ရင္ထဲမွာ ထာ၀ရ ေမ့မရႏိုင္တဲ့ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ အရိပ္အကဲ ၾကည့္႐ံုနဲ႔တင္ ရင္တြင္း ခံစားခ်က္ကို နားလည္ေပးႏိုင္ၾကတဲ့ ခံစားမႈမ်ဳိးပါ။

သက္ေသခံ မ႐ွိေသးတဲ့ ခ်စ္သူဆိုတာ အေနေ၀းတဲ့ ဒဏ္ကို ေတာ္သင့္႐ံု မခံႏိုင္ဘူး။ ႏွလံုးသား ဆိုတာကလည္း အေနနီးတဲ့ အရာေတြ အေပၚမွာ ခံုမင္ အလိုလိုက္တတ္တဲ့ သေဘာ႐ွိတယ္ ဂ်ပန္။

ခုေတာ့ ဂ်ပန္ရာ နင္ေရးခိုင္းလို႔ ငါေရးလိုက္တာပါ။ ေသဆံုးလု ေမ်ာပါးျဖစ္ေနတဲ့ ငါ႔ႏွလံုးသား ေတြကို ေဆြးေျမ့ ဖြယ္ရာ အတိတ္ဆီကို နင္ျပန္ပို႔ေပးေနတာလား ဂ်ပန္။ ေမ့ေမ့ ေပ်ာက္ေပ်ာက္ ျဖစ္ေနတဲ့ ငါ႔ႏွလံုးသားကို ဒီအ တိုင္းပဲ ေနခြင့္ျပဳပါ အနာကို ျပန္မဆြပါနဲ႔။ ငါေတာာင္းပန္ပါတယ္ ဂ်ပန္ရာ.......!

မွတ္တမ္း

ျပန္ျပန္ ၾကယ္ၾကယ္
ဆိပ္ဆိပ္ ခါးခါး
ပန္ပန္ မန္မန္
ငေတာင္ ႐ွင္ႀကီး
ဤခရီးအား
တြဲ၍ေပ်ာ္ေပ်ာ္
ေမာ္၍ၿပံဳးၿပံဳး
ရင္ရွဳပ္၀င္ၾကည့္
၀ါးတႂကြပ္ႂကြပ္
ဖုန္းတစ္ဒိုင္းဒိုင္း
ပစ္၏ခတ္၏
စား၏ေသာက္၏ ( ရုပ္႐ွင္ရုံထဲတြင္ ဤေန႔သည္ကား 10/05/2009 ပင္တည္း )

ညေနျခည္ေစာင္းေလေသာ္ အႏွီအုပ္စုမွ အဘယ္ခရီး ဆက္ၾကအံ့နည္း? ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်လတ့ံ.....! ေလျပည္ လည္းေသြး၊ ေနျခည္လည္းေထြးတဲ့ အေရာင္ေသြးစံု ပန္းေတြစံုတဲ့ ViVo သို႔ ခ်ီတက္ၾကေလသတည္း။ အိုဘယ့္
ျပန္ျပန္ ၾကယ္ၾကယ္ ခါးခါး ဆည္းဆာအလွၾကား၌ အၿပိဳင္အဆိုင္ အလွေတြ ၿပိဳင္ၾကေလသတည္း။ အေမာင္ ဆိပ္ဆိပ္ႏွင့္ ငေတာင္ မန္မန္ သည္ကား နတ္ပန္းခ်ီဆြဲေသာ ေရႊလက္ရာ ပိုင္႐ွင္ပင္ ျဖစ္ေလသတည္း။ အႏွီ နတ္ပန္းခ်ီမ်ားအား ငေတာင္၏ ပန္းခ်ီျပခန္းတြင္ ခ်ိတ္ဆြဲထားျပန္သည္တမံု႔ သြားေရာက္ၾကည့္႐ႈပါကုန္။

အႏွီ အလွျခင္းၿပိဳင္ေသာပြဲတြင္ မည္သူမဲအမ်ားဆံုး ရၾကသနည္း ? ပရိတ္သတ္မ်ား ဆံုးျဖတ္ရန္သာ က်န္ေလ သည္သမို႔ အကြ်ႏု္ပ္ ႐ွင္ႀကီး တာ၀န္မဟုတ္ မဟုတ္။ ၿပိဳင္ပြဲၿပီးခ်ိန္သည္ကား ေတာင္စြယ္ေနကြယ္ ေလၿပီမို႔ ရပ္နားကာ ညစာပြဲေတာ္အား တည္ၾကျပန္ေလသည္။ ဤကား အစားၿပိဳင္ပြဲအစတည္း မည္သူ အစားႀကီး မည္နည္း ကာယကံ႐ွင္မ်ားအား ေမးၾကကုန္။

ဤတြင္ အခ်ိန္ႏွင့္ ဒီေရ သာမက မန္ယူကပါ လူကို မေစာင့္ေလသည္မို႔ အကြ်ႏ္ုပ္ ႐ွင္ႀကီး အားလံုးထဲမွ ႏႈတ္ထြက္ ၿပီး သကာလ ေစာစီးစြာ ျပန္လာခဲ့၍ က်န္ရစ္ခဲ့သူမ်ား မည္သို႔ မည္ပံု ျပန္ၾကေလသနည္း? မသိေတာ့ပါ။

သို႔ေသာ္ျငားလည္း ဤေန႔ ဤရက္ ဤဆံုပြဲ၌ ဤေမာင္ဤႏွမမ်ား ေပ်ာ္ၾက႐ေလသည္မို႔ အကြ်ႏ္ုပ္ ႐ွင္ႀကီးကား မွတ္တမ္းတင္အပ္ေသာ ဤရက္စြဲကို ငါ႔ေမာင္ ငါ႔ႏွမမ်ားႏွင့္အတူ ဘယ္ေတာ့မွ် ေမ့မည္ မဟုတ္ေၾကာင္း ေႏွာင္ လည္း ဤထက္သာ၍ ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းေသာ၊ ဤထက္ပို၍ မ်ားျပားေသာ ေမာင္ႏွမမ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုလိုပါ ေၾကာင္း ေျပာၾကားလိုပါသည္.....

မိုး

မိုးဦးမိုးစ
မိုးလည္မိုးေႏွာင္း
မိုးေဟာင္းေသာ္လည္း
မိုး၏ဒဏ္ရာ
မိုးေရလိုပဲ
မိုး႐ြာတိုင္းငို
မိုးေရေတြနဲ႔
မိုးရယ္မိုးနဲ႔
မိုးေပးခဲ့တဲ့
မိုးစက္ဒဏ္ရာ
မိုးေရထဲမွာ
မိုးေရလိုပဲ
မိုးမ်က္ရည္ေတြ
မိုးနဲ႔ထပ္တူ
မိုးေရ......................

လြမ္း

လြမ္းဖ်ားလြမ္းနာ
လြမ္းတိုင္းသာလွ်င္
လြမ္းပန္းပြင့္က
လြမ္းေတာင္တန္းသည္
႐ွမ္းေတာင္တန္းထက္
ျမင့္ေနမည္ေလာ

လြမ္းတိုင္းသာငို
လြမ္းမ်က္ရည္တို႔
လြမ္းေရလ်ဥ္လို
လြမ္းပင္လယ္မွာ
လြမ္းေလွငယ္ေလး
ေမွ်ာေနမည္ေလာ

လြမ္းေတာင္ေျခမွာ
လြမ္းလုလင္ေလး
လြမ္းေတးေတြဆို
လြမ္းအားပိုတုန္း
လြမ္းမ်က္ရည္တို႔
လြမ္းပန္းေႂကြလို႔

လြမ္းလြန္လြန္းတယ္