အခ်စ္မ်ားကို ၀င္ေရာက္ခံစား ၾကည့္ျခင္း

ကိုေတာင္ေပၚသား TAG ကို အခ်စ္မ်ားကို ၀င္ေရာက္ခံစား ၾကည့္ျခင္း ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ စာစီၾကည့္လိုက္မယ္။

"ပန္သူဦးေသာ အခ်စ္"

သူမကို စတင္ေတြ႔ရွိေသာ အခ်ိန္တြင္ သူမတြင္ ခ်စ္ဦးသူ ရွိႏွင့္ၿပီး ျဖစ္ေလသည္။ သူမႏွင့္က်ဳပ္တြင္ သူငယ္ခ်င္း သံေယာဇဥ္ထက္ ပိုေသာ အတူသြား၊ အတူစား တည္းဟူေသာ တစ္ဆင့္ျမင့္ သံေယာဇဥ္မ်ား ကိုယ္စီကိုယ္ငွ ရွိ ေနၾကသည္ကို မ်က္၀န္းတြင္းမွ အေျဖရွာေတြ႔ ခဲ့ၾကသည္မွာ ကာလ တစ္ခု ၾကာရွည္ခဲ့ ဖူးသည္။

အျဖဴေရာင္ သံေယာဇဥ္ ေန႔စြဲမ်ား ရွည္ၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် တီတီတာ ေတာ့မည့္ အခ်စ္အင္အား တစ္ခုသည္ အျဖဴေရာင္ေန႔စြဲေလးကို ကာလာျခယ္မႈန္းေတာ့သည္။ ဤမွစ အျဖဴေရာင္ သံေယာဇဥ္ ၾကားတြင္ ခပ္မိႈင္းမိႈင္း ႏွင္းပါးပါး ျခားနားသလို ျဖစ္ခဲ့ဖူးသည္။

သို႔ေသာ္ သံေယာဇဥ္ တည္းဟူေသာ အရာသည္ ျဖတ္ေတာက္ရန္ ခက္ခဲလွေလသည္။ မရိုးသားေသာ စိတ္ရိုင္း မ်ားအား ခြ်န္းသ႑န္ ကဲ့သို႔ ထိန္းအုပ္ႏိုင္ခဲ့သည္။ သူမအတြက္မူ သားဆိုးေလးအား ခြင့္လြတ္တတ္ေသာ မိခင္ တစ္ဦး ကဲ့သို႔ ျမင့္ျမတ္ေသာ စိတ္ကို ျဖစ္ေပၚေစခဲ့သည္။

မည္ကဲ့သို႔ပင္ ဆိုပါေလဦးေတာ့ အခ်စ္ဆိုသည္ကား အျဖဴေရာင္ သံေယာဇဥ္ နယ္ေျမတြင္ ေပါက္ဖြား ခဲ့ဖူးေလ သည္။ လူ႔အသိုင္းအ၀ိုင္းတြင္ စည္းဟူေသာ အရာေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္ သံေယာဇဥ္ နယ္ေျမတြင္ ရွင္သန္ ခြင့္ မရခဲ့ေသာ ဤအခ်စ္မွ မ်ဳိးတစ္ေစ့ သာလ်င္ က်ဳပ္ရင္ပတ္ထဲတြင္ ပုန္းလွ်ဳိးကြယ္လွ်ဳိးျဖင့္ က်န္ရစ္ခဲ့သည္ကို က်ဳပ္ကိုယ္တိုင္ပင္ မသိခဲ့ေပ။

အထက္ပါ အေၾကာင္းမ်ားႏွင့္ ပက္သက္၍ " ပန္သူဦးေလေသာပန္း " ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္အား ဤဘေလာ့တြင္ က်ဳပ္ေနရာခ်ခဲ့ဖူးသည္။ ( ရွာၾကည့္ၾကပါကုန္ )

ဤသို႔ျဖင့္ ကာလ တစ္ခုမွသည္ ေနာက္တစ္ခုသို႔ ကူးေျပာင္း၍သာ ေနၾကေလေတာ့သည္။ ဤတြင္ မထင္မွတ္ပဲ ပန္သူဦးေသာပန္းမွ က်န္ရစ္ခဲ့ေသာ မ်ဳိးေစ့အား မွ်တေသာ ရာသီ၊ ေအးျမေသာ ေလညွင္း၊ ေႏြးေထြးေသာ ေရာင္ျခည္မ်ား ေပးအပ္ေသာ သူမတစ္ဦး ေပၚထြန္းလာခဲ့ေလသည္။

ၾကင္နာေသာ၊ ဂရုစိုက္ေသာ၊ အနစ္နာခံေသာ၊ ထိုသူမ၏ လက္ထဲတြင္ အႏွီ မ်ဳိးေစ့ေလး ခမ်ာ သက္ေတာင့္သက္ သာ စြာျဖင့္ ရွင္သန္ခြင့္ ရခဲ့ေလသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုသူမသည္ ကံအေၾကာင္း မေကာင္းလွစြာျဖင့္ ထိုမ်ဳိးေစ့ေလး မွာ ပြင့္လန္းလာခ်ိန္တြင္ ခ်ဳိၿမိန္ေသာ အခ်စ္ပန္း မဟုတ္ခဲ့ပဲ ခါးသက္ေသာ အဆိပ္ပန္းမ်ား ျဖစ္ေနခဲ့သည္ကို ထိုသူမ မယံုၾကည္ႏိုင္စြာျဖင့္ အဆိပ္ရည္မ်ား စြန္းထင္းကာ အေ၀းသို႔ ထြက္ေျပးသြားခဲ့ဖူးသည္။

ဤေနရာတြင္လည္း အခ်စ္ဆိုသည္မွာ ေသဆံုးခဲ့ၿပီဟု အသင္ထင္ေနပါသေလာ? ထင္မွတ္မွားၾကမွာ စိုးသည္။ အခ်စ္သည္ အုတ္ႀကိဳအုတ္ၾကား၊ မာထန္ေသာ ကြန္ကရိ မ်ားၾကားထဲသို႔ပင္ ၀င္ေရာက္ ရွင္သန္တတ္ေသာ ေညာင္ေစ့ႏွင့္ပင္ အလားသ႑န္ တူေလသည္။ အာရံု မက်ေသး၍တာ ေနမည္ ေသဆံုးသြားျခင္းကား မရွိေပ။

ဤတြင္ အေရးႀကီးဆံုးေသာ အခ်က္တစ္ခ်က္အား ေျပာၾကားလိုသည္။ ေျမြကစားေသာ အလမၼယ္ဆရာသည္ တီးမႈတ္ေသာ ပုေလြ သံစဥ္မွန္ေနလ်င္ ၿငိမ့္ေညာင္းေသာ ေျမြကဟန္ကို ေစစားႏိုင္သကဲ့သို႔၊ သံစဥ္မ်ား မွား ယြင္းခဲ့လ်င္လည္း ထိုေျမြသည္ ပါးျပင္းခြက္၍ ထေပါက္တတ္သည္ကို သတိမူ ၾကပါကုန္။ အခ်စ္ဆိုေသာ အရာအား မွားယြင္းခဲ့လ်င္ ေျမြထက္ပင္ အခ်စ္ကဆိုးတတ္သည္။ အခ်စ္သည္ ကစားစရာ မ ဟုတ္သကဲ့သို႔၊ ကိုးကြယ္စရာလည္း မျဖစ္သင့္ေပ။ ကိုးကြယ္ျခင္း ခံရေသာ အခ်စ္သည္ ႏွလံုးသားကို ႏွိပ္စက္ ကလူ ျပဳတတ္ေသးသည္။

ဆိုခဲ့ၿပီးသည့္အတိုင္း မိတ္ေဆြမ်ား အခ်စ္ဆိုသည့္အရာႏွင့္ နဖူးတိုက္ ဒူးတိုက္ ေတြ႔ခဲ့ပါမူ၊ အခ်စ္အား မက်ီစယ္ ပါႏွင့္။ မကိုးကြယ္ပါႏွင့္။ မမွားယြင္းပါႏွင့္။ အခ်စ္ဆိုသည့္ အရာႏွင့္ အညမည ျဖစ္ေအာင္ေနၾကပါမူ အခ်စ္သည္ သင္တို႔အား ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းမ်ားစြာ ေပးအပ္လိမ့္မည္ဟု က်ဳပ္ထင္မိပါသည္။ ဒါေပတည့္ ထိုအခ်စ္သည္ လည္း သင့္အား အညမည ျဖစ္ရပါမည္။

သတိ။ အခ်စ္ဆိုသည့္ အရာသည္ ကိုယ္ကိုတိုင္ပင္ PASSWORD ရွာမေတြ႔တတ္ေသာ အလြန္လွ်ဳိ႕ ၀ွက္သည့္ အျခင္းအရာပင္ ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ မေသဆံုးတတ္ေသာ အၿမဲေျပာင္းလဲ ရွင္သန္တတ္ေသာ အမ်ဳိးအစားထဲတြင္ အခ်စ္သည္ အပါအ၀င္ျဖစ္သည္။